Je léto, tak rozhodně v mém cestovatelském kalendáři nemohly chybět hory. Letos jsem zvolil Nízké Tatry, a konkrétněji, kousek cesty hrdinů SNP od Donoval až po Telgárt, což je cca 120km dlouhá cesta. Kazící se počasí a bolavé koleno mi bohužel nedovolily tenhle plán splnit celý, ale i přesto to byl nádherný výlet.
[#PL] Przyszło lato a w moim kalendarzu nie mogło zabraknąć gór. Tym razem wybór padł na Niżne Tatry. A konkretnie na kawałek Trasy bohaterów SNP od Donoval do Telgartu, co daje ok. 120km. Niestety, psujące się warunki pogodowe i ból kolena zmusiły mnie do zmiany planu, ale i tak był to super wyjazd.
Wikipedie říká:
Cesta hrdinů SNP je nejdůležitější turistická stezka na Slovensku. Začíná na severovýchodě v Dukelském průsmyku a prochází celým Slovenskem až na Bradlo. Z Bradla dál pokračuje jako Štefánikova magistrála do Bratislavy. Prochází většinu oblastí Slovenska, kde probíhaly významné akce Slovenského národního povstání a při osvobozování Slovenska v letech 1944a 1945. Cesta je značená červeným turistickým značením a po většinu trasy je shodná s mezinárodní stezkou E8.
[#PL] Według Wikipedii :
Szlak Bohaterów SNP (SNP – Słowackie powstanie narodowe) – najdłuższy znakowany szlak turystyczny na Słowacji. Biegnie przez większość miejsc, w których toczyły się najważniejsze boje w czasach słowackiego powstania narodowego w 1944 r. oraz w trakcie wyzwalania Słowacji spod panowania niemieckiego w latach 1944-1945.
Szlak przecina praktycznie całą Słowację z północnego wschodu na południowy zachód. Zaczyna się na Przełęczy Dukielskiej, wokół której toczyły się krwawe boje jesienią 1944 r., po czym biegnie m.in. przez Beskid Niski, Góry Czerchowskie, Rudawy Gemerskie, Niżne Tatry, Wielką Fatrę, Góry Kremnickie, Żar, Góry Strażowskie, Kotlinę Trenczyńską i Białe Karpaty. Zasadniczy odcinek szlaku kończy się na szczycie Bradlo na Pogórzu Myjawskim, gdzie znajduje się monumentalna mogiła Milana Rastislava Štefánika. Dalszy ciąg, pod nazwą Szlaku Generała Štefánika, biegnie przez Małe Karpaty i ostatecznie kończy się na wzgórzu zamkowym Devín nad Dunajem.
Dodatkowo, do Przełęczy Dukielskiej można dojść słowackim szlakiem, znakowanym w taki sam sposób, to jest na czerwono, od trójstyku polsko–słowacko–ukraińskiego na Krzemieńcu (Kremenarosie), „przedłużając” w ten sposób szlak na całą Słowację. Szlak ten idzie cały czas granicą polsko-słowacką.
Připravil jsem se (snad) na všechno. Měl jsem sebou stan, spacák, sadu na vařeni, jídlo na 4-5 dní atd. A tohle všechno udělalo zhruba 17-kilovou zátěž..
[#PL] Przygotowałem się na wszystko. Wziąłem ze sobą mały namiot, śpiwór, przyrządy do gotowania, jedzenie na 4-5 dni itd. To wszystko dało efekt w postaci ponad 17-kilowego plecaka..
Přímo do Ružomberoka jsem se dostal vlakem z Prahy. Spojů je spousta, a dostupné jsou i vozy s lehátkami. A tenhle scénář byl pro mě nejlepší. Představte si, že nastoupíte večer do vlaku, a ráno se probudíte pod Tatrami na Slovensku, a samozřejmě v plné kondici. 🙂
Po vystoupeni z vlaku jsem hned chytil autobus do Donoval. Půl hoďky a dobrodružství mohlo začít…
[#PL] Bezpośrednio do Rużomberoka dotarłem pociągiem z Pragi. Połączeń jest bardzo wiele, można się przespać w oddziale z leżakami lub nawet łóżkami. Dzięki temu świetnym planem jest wyjechać na wieczór aby rano już obudzić się pod górami, gotowy do trasy. 🙂
Po wyjściu z pociągu wskoczyłem do autobusu jadącego do Donoval. Po pół godzinie jazdy przygodę czas zacząć.
DEN 1
Donovaly – Chata Ďurková pod Chabencem
První úsek byl jako zkouška ohněm. 27km s těžkým batohem a se sluníčkem v zádech dalo pořádně zabrat. Na konci dne, po zhruba 11 hodinách cesty, jsem se doplazil do Chaty Ďurková. Tam, i když jen nechlazená, mě probrala kofola a pivo. A pak taky výborná “šošovicová polievka”, na horách všeobecně známá…
Jo a doporučit můžu i borovicovou vodku. Také nezklamala 🙂
[#PL] Pierwszy odcinek trasy był jako próba przez ogień. 27km z ciężkim plecakiem i ciągłym słońcem zebrało swoje żniwo. Na koniec dnia, po ok. 11 godzinach trasy, doczłapałem do Chaty Ďurkové. Tam wróciło mnie do żywych nieschłodzona kofola i piwo w puszce. I pyszna zupa soczewicowa, którą można spotkać wszędzie w górskich chatach w okolicy.
Godna polecenia jest też świetna sosnowa wódka. 🙂
DEN 2
Chata Ďurková pod Chabencem – Chata M.R.Štefánika pod Ďumbierom
Druhý den byl spíše relaxační. Moje bolavé koleno mě donutilo pozměnit plán a cestu pro tento den ukončit už ve Štefánikově chatě pod Ďumbierom.
Dělalo to zhruba jen sedmi hodinovou cestu, takže pohodlně vycházím až před 7 ráno. V té chatě by měla být restaurace, tak už se těším na nějaké teplé jídlo a samozřejmě i pívo. 🙂
[#PL] Drugi dzień stał pod znakiem odpoczynku. Bolące kolano zmusiło mnie zmienić plan i ten dzień ukończyć wędrówkę w Štefánikové Chaté pod Ďumbierom.
Oznaczało to tylko ok. 7-godzinowy odcinek, także bez stresu opuszczam kemp przed 7:00. Już widzę w myślach góry ciepłego jedzenia i oroszone kufle piwa. 🙂
DEN 3
Chata M.R.Štefánika pod Ďumbierom – Liptovský Ján
Bohužel bolest kolen neustupuje a i batoh zdá se čím dál i těžší. Musím v tomto bodě cestu definitivně ukončit. Místo pokračování po cestě hrdinů SNP scházím dolů do Liptovského Jána. A odtud pak autobus do Liptovského Mikuláše. Ani jsem si nemyslel, že vymýšlení cesty domů bude tak snadné. Bůhví jaké kombinování jízdy busem nebo vlakem, jsem vyřešil jedinou jízdenkou, a to Pendolínem přímo do Prahy.. Závěr tůry bude tedy stylový :)))
[#PL] Niestety, głównie z powodu bólu kolan, muszę w tym dniu trasę ukończyć i zamiast kontynuacji po trasie bohaterów SNP schodzę w dół do Liptovského Jána. Tam wskoczę do autobusu do Liptovského Mikulaše, skąd do Pragi odjadę Pendolinem. Końcówka trasy będzie we stylu. 🙂
